Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

Μητρόπολη Εφέσου








http://users.sch.gr/markmarkou/katalog/ecp/efesos.htm
(Πληροφορίες για την μητρόπολη Εφέσου στην οποία ανήκε το Κόλντερε)
ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΕΦΕΣΟΥ
    Έφεσος: (τουρκ. Efes). Αρχαία πόλη της Ιωνίας κοντά στις ακτές, απέναντι περίπου από τη Σάμο. Χτισμένη κοντά στις εκβολές του ποταμού Καΐστρου (Κιουτσούκ Μεντερές) η πόλη συνοικίστηκε γύρω στο 1100 π.Χ. με αποίκους από τις Μυκήνες. Ως πρώτος Έλληνας οικιστής φέρεται ο Άνδροκλος, γιος του Κόδρου. Τον 7ο π.Χ. αιώνα η πόλη δέχτηκε επίθεση των Κιμμερίων. Τον 6ο π.Χ. αιώνα υποτάχθηκε στους Πέρσες. Κατά την Ιωνική επανάσταση πήρε το μέρος των Περσών. Το 334 π.Χ. η Έφεσος εντάσσεται στο κράτος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τον 1ο αιώνα π.Χ. περνάει στα χέρια των Ρωμαίων. Από τα χρόνια του Αυγούστου και μετά η Έφεσος γνωρίζει ακμή. Το 431 μ.Χ. συγκαλείται στην Έφεσο η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία καταδίκασε το Νεστοριανισμό. Στον "Συνέκδημο του Ιεροκλέους" (6ος αιώνας μ.Χ.) η Έφεσος αναφέρεται 1η μεταξύ των 43 πόλεων της Επαρχίας Ασίας. Το 1090 μ.Χ. οι Σελτζούκοι κατέλαβαν την πόλη και το 1390 μ.Χ. οι Οθωμανοί. Έκτοτε η πόλη περιέπεσε σε αφάνεια. Τα ερείπια της εντοπίζονται στα Δυτικά της πόλης Selçuk (παλιό Ayasuluk, από παραφθορά της φράσης Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος).
    Μαγνησία: (τουρκ. Manisa). Πόλη της Μικράς Ασίας χτισμένη στην αριστερή όχθη του Έρμου ποταμού (Γκεντίζ τσάι) στους πρόποδες του όρους Σίπυλος (Μανίσα νταγ). Η πόλη ιδρύθηκε ως αποικία των Μαγνησίων της Θεσσαλίας κατά τον Α΄ αποικισμό μεταξύ των ετών 900 και 850 π.Χ. Σύντομα η πόλη βρέθηκε στην κυριαρχία του Κροίσου και κατόπιν των Περσών. Κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους ανήκε στο Βασίλειο των Σελευκιδών. Το 196 π.Χ. πέρασε στα χέρια των Ρωμαίων. Κατά τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους ονομαζόταν Μαγνησιούπολη. Ήταν έδρα Επισκόπου υπό τη Μητρόπολη Εφέσου. Το 1313 καταλήφθηκε από τους Σελτζούκους και το 1398 από τους Οθωμανούς. Πριν την ανταλλαγή των πληθυσμών η Μαγνησία αριθμούσε γύρω στις 50.000 κατοίκους εκ των οποίων οι περίπου 13.000 Έλληνες.

    Κορδελιό: (τουρκ. Karşıyaka). Προάστιο της Σμύρνης. Ονομάστηκε και Περαία κατά τον 19ο αιώνα, η ονομασία αυτή όμως δεν επικράτησε. Το τούρκικο όνομα Karşıyaka σημαίνει η απέναντι όχθη. Η ονομασία Κορδελιό οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα στην ύπαρξη στην περιοχή της Μονής του Κορδολέοντος κατά τη Βυζαντινή περίοδο. Το Κορδελιό γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη κατά τον 19ο αιώνα. Γύρω στα 1919 στο Κορδελιό ζούσαν γύρω στις 15.000 άνθρωποι εκ των οποίων 10.000 Έλληνες, 4.000 Ευρωπαίοι και 1.000 Τούρκοι.
    Εφέσου μητρόπολη: Ήδη κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ. η Έφεσος δέχεται τον χριστιανισμό από τον Απόστολο Παύλο. Κατά τα τέλη του 2ου αιώνα η επισκοπική έδρα της Εφέσου θεωρήθηκε Μητρόπολη της περιοχής. Από τα τέλη του 4ου αιώνα η Έφεσος κατέχει την 2η θέση μεταξύ των Μητροπόλεων του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Τη θέση αυτή κατέχει σταθερά μέχρι σήμερα. Η Μητρόπολη Εφέσου είχε και ικανό αριθμό υποκειμένων Επισκοπών όπως φαίνεται από τα Τακτικά. Ο αριθμός τους κυμαίνεται μεταξύ του 34 και του 40. Από τον 13ο αιώνα ο αριθμός των Επισκοπών μειώνεται σταδιακά και τελικώς εκλείπουν όλες μέχρι τα μέσα του 15ου αιώνα. Κατά την ίδια περίοδο η έδρα της Μητροπόλεως Εφέσου μεταφέρθηκε στη Μαγνησία λόγω ερήμωσης της πόλεως της Εφέσου.
    Κατά την Οθωμανική περίοδο η Μητρόπολη Εφέσου είχε στη δικαιοδοσία της την Επισκοπή Ηλιουπόλεως και Θυατείρων, η οποία ιδρύθηκε στις αρχές του 18ου αιώνα και την Επισκοπή Κρήνης και Ανέων, η οποία ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 1806. Το 1883 η Επισκοπή Κρήνης και Ανέων χωρίστηκε σε δύο ανεξάρτητες Επισκοπές: α) Κρήνης και β) Ανέων. Το 1901 η Επισκοπή Ηλιουπόλεως και Θυατείρων προήχθη σε Μητρόπολη. Επίσης προήχθησαν σε Μητροπόλεις το 1903 η Επισκοπή Κρήνης και το 1917 η Επισκοπή Ανέων. Τέλος από εδάφη της Μητροπόλεως Εφέσου ιδρύθηκαν οι ανεξάρτητες Μητροπόλεις: α) Κυδωνιών (το 1908), β) Βριούλων (το 1922) και γ) Περγάμου (επίσης το 1922).
    Το έτος 1922 η Μητρόπολη Εφέσου περιλάμβανε τους κατωτέρω οικισμούς:
α) Μαγνησία (Manisa)
β) Καραγατσλί (Karaağaçlı)
γ) Καραογλανία (Karaoğlanlı)
δ) Χαμηδιέ ή Μουραντιέ (Muradiye)
ε) Τσαούσογλου (Çavuşoğlu)
στ) Τσομπανησιά (Aşağıçobanisa)
ζ) Χατζηλέρι (Hacıhaliller)
η) Χορόζκιοϊ (Horozköy), ενωμένο σήμερα με τη Μαγνησία
θ) Ερίκιοϊ (Üçpınar)
ι) Τσουλού (Gülbahçe)
ια) Χαμζαμπεηλή (Hamzabeyli)
ιβ) Χαρμανταλή (Yeniharmandalı) από τη σημερινή Επαρχία Manisa (Μαγνησίας) του ομώνυμου Νομού
ιγ) Κασαμπάς (Turgutlu)
ιδ) Οργανλή (Urganli) από τη σημερινή Επαρχία Turgutlu (Κασαμπά) του Νομού Manisa (Μαγνησίας)
ιε) Αχμετλή (Ahmetli) από τη σημερινή Επαρχία Ahmetli (Αχμετλή) του Νομού Manisa (Μαγνησίας)
ιστ) Αξάρι-Θυάτειρα (Akhisar) από τη σημερινή Επαρχία Akhisar (Θυατείρων) του Νομού Manisa (Μαγνησίας)
ιζ) Μάρμαρα (Gölmarmara) από τη σημερινή Επαρχία Gölmarmara (Μαρμάρων) του Νομού Manisa (Μαγνησίας)
ιη) Κιρκαγάτς (Kırkağaç)
ιθ) Κέλεμος (Gelenbe)
κ) Βακόριον (Bakir) από τη σημερινή Επαρχία Kırkağaç (Κιρκαγάτς) του Νομού Manisa (Μαγνησίας)
κα) Σώμα (Soma) από τη σημερινή Επαρχία Soma του Νομού Manisa (Μαγνησίας)
κβ) Κόλντερε (Koldere)
κγ) Μουτεβελή (Mütevelli)
κδ) Παπαζλή (Halitpaşa)
κε) Γκιουκτσέ Κιοΐ (Gökçe)
κστ) Καϊσλάρ (Kayışlar) από τη σημερινή Επαρχία Saruhanlı (Σαρουχανλί) του Νομού Manisa (Μαγνησίας)
κζ) Κορδελιό (Karşıyaka)
κη) Παπά Σκάλα (Bostanli) κθ) Τομάζο από τη σημερινή Επαρχία Karşıyaka (Κορδελιού) του Νομού İzmir (Σμύρνης)
λ) Γκιόζτεπε ή Ενόπη (Göztepe)
λα) Κοκάργιαλι ή Μιρακτή (Güzelyali) από τη σημερινή Επαρχία Konak (Κονάκ) του Νομού İzmir (Σμύρνης)
λβ) Τσιλή ή Τσιγλή (Çiğli) από τη σημερινή Επαρχία Çiğli (Τσιλή) του Νομού İzmir (Σμύρνης)
λγ) Γιακάκιοϊ (Yakaköy) από τη σημερινή Επαρχία Bornova (Μπουρνόβα) του Νομού İzmir (Σμύρνης)
λδ) Μενεμένη (Menemen)
λε) Σερρέ Κιοΐ (Seyrek)
λστ) Ολουτζάκι (Ulukent) από τη σημερινή Επαρχία Menemen (Μενεμένης) του Νομού İzmir (Σμύρνης)
λζ) Φώκαια (Foça)
λη) Νέα Φώκαια (Yenifoça)
λθ) Κοζμπεηλή (Kozbeyli)
μ) Γκερένκιοϊ (Gerenköy Fevzi Çakmak Mh) από τη σημερινή Επαρχία Foça (Φώκαιας) του Νομού İzmir (Σμύρνης)
μα) Αλή Αγά (Aliağa)
μβ) Τσακμακλή (Çakmaklı)
μγ) Αράπ Τσιφλίκι από τη σημερινή Επαρχία Aliağa (Αλή Αγά) του Νομού İzmir (Σμύρνης)
μδ) Νυμφαίο (Kemalpasa)
με) Πάρσα (Bağyurdu)
μστ) Κριτζαλιά (Aşağıkızılca)
μζ) Λουτζάκι (Ulucak) από τη σημερινή Επαρχία Kemalpasa (Νυμφαίου) του Νομού İzmir (Σμύρνης)
μη) Κουσάντασι-Νέα Έφεσος (Kuşadası) από τη σημερινή Επαρχία Kuşadası (Νέας Εφέσου) του Νομού Aydın (Τράλλεων).
    Επισκοπικός κατάλογος από το 1960.
1) Μάξιμος Βαπορτζής: 18 Οκτωβρίου 1948-1 Ιανουαρίου 1972. Ως π. Κωνσταντινουπόλεως Προεδρικώς. Κοίμηση.
2) Χρυσόστομος Κωνσταντινίδης: 10 Δεκεμβρίου 1991-13 Οκτωβρίου 2006. Από Μύρων. Κοίμηση.
    Χάρτης της Μητροπόλεως Εφέσου.
    Από την Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, πληροφορίες για Κοινότητες της Μητροπόλεως Εφέσου:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου