Πληροφορίες για το σχολείο του Κόλντερε από το 1875

Από ανάρτηση του Δημήτρη Λιακάκου στο facebook.

"Στην έρευνα που έκανε κάποιος Σύλλογος για τη στήριξη της ελληνικής παιδείας στη Μ. Ασία, ιδού τι αναφέρει ο υπογράφων Χ. Δασκαλάκης για το Κόλντερε. Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ¨Ομηρος" (Τόμος Β. τεύχος Β. 1875).

 Ο χειρόγραφος χάρτης είναι του 1892 από Γερμανό αρχαιολόγο το όνομα του οποίου αναφέρεται δεξιά στο χάρτη, ο άλλος από το Google...(2008)".

Κόλντερε, από το αρχείο του Δημήτρη Λιακάκου

Στην έρευνα που έκανε κάποιος Σύλλογος για τη στήριξη της ελληνικής παιδείας στη Μ. Ασία, ιδού τι αναφέρει ο υπογράφων Χ. Δασκαλάκης για το Κόλντερε. Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ¨Ομηρος" (Τόμος Β. τεύχος Β. 1875)

.

Ο χειρόγραφος χάρτης είναι του 1892 από Γερμανό αρχαιολόγο το όνομα του οποίου αναφέρεται δεξιά στο χάρτη

Χάρτης του Κόλντερε από το 2008 

Το Κόλντερε στο χάρτη

Χάρτης του Κόλντερε

Πηγή: Wikimapia.org

Μητρόπολη Εφέσου

http://users.sch.gr/markmarkou/katalog/ecp/efesos.htm

(Πληροφορίες για την μητρόπολη Εφέσου στην οποία ανήκε το Κόλντερε)

ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΕΦΕΣΟΥ

    Έφεσος: (τουρκ. Efes). Αρχαία πόλη της Ιωνίας κοντά στις ακτές, απέναντι περίπου από τη Σάμο. Χτισμένη κοντά στις εκβολές του ποταμού Καΐστρου (Κιουτσούκ Μεντερές) η πόλη συνοικίστηκε γύρω στο 1100 π.Χ. με αποίκους από τις Μυκήνες. Ως πρώτος Έλληνας οικιστής φέρεται ο Άνδροκλος, γιος του Κόδρου. Τον 7ο π.Χ. αιώνα η πόλη δέχτηκε επίθεση των Κιμμερίων. Τον 6ο π.Χ. αιώνα υποτάχθηκε στους Πέρσες. Κατά την Ιωνική επανάσταση πήρε το μέρος των Περσών. Το 334 π.Χ. η Έφεσος εντάσσεται στο κράτος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τον 1ο αιώνα π.Χ. περνάει στα χέρια των Ρωμαίων. Από τα χρόνια του Αυγούστου και μετά η Έφεσος γνωρίζει ακμή. Το 431 μ.Χ. συγκαλείται στην Έφεσο η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία καταδίκασε το Νεστοριανισμό. Στον "Συνέκδημο του Ιεροκλέους" (6ος αιώνας μ.Χ.) η Έφεσος αναφέρεται 1η μεταξύ των 43 πόλεων της Επαρχίας Ασίας. Το 1090 μ.Χ. οι Σελτζούκοι κατέλαβαν την πόλη και το 1390 μ.Χ. οι Οθωμανοί. Έκτοτε η πόλη περιέπεσε σε αφάνεια. Τα ερείπια της εντοπίζονται στα Δυτικά της πόλης Selçuk (παλιό Ayasuluk, από παραφθορά της φράσης Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος).

    Μαγνησία: (τουρκ. Manisa). Πόλη της Μικράς Ασίας χτισμένη στην αριστερή όχθη του Έρμου ποταμού (Γκεντίζ τσάι) στους πρόποδες του όρους Σίπυλος (Μανίσα νταγ). Η πόλη ιδρύθηκε ως αποικία των Μαγνησίων της Θεσσαλίας κατά τον Α΄ αποικισμό μεταξύ των ετών 900 και 850 π.Χ. Σύντομα η πόλη βρέθηκε στην κυριαρχία του Κροίσου και κατόπιν των Περσών. Κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους ανήκε στο Βασίλειο των Σελευκιδών. Το 196 π.Χ. πέρασε στα χέρια των Ρωμαίων. Κατά τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους ονομαζόταν Μαγνησιούπολη. Ήταν έδρα Επισκόπου υπό τη Μητρόπολη Εφέσου. Το 1313 καταλήφθηκε από τους Σελτζούκους και το 1398 από τους Οθωμανούς. Πριν την ανταλλαγή των πληθυσμών η Μαγνησία αριθμούσε γύρω στις 50.000 κατοίκους εκ των οποίων οι περίπου 13.000 Έλληνες.